Συντάκτριες του blog της ομάδας μας, αποφάσισαν να στείλουν ηλεκτρονικά ένα ερωτηματολόγιο που θα συμπεριλάμβανε όλα όσα ήθελαν να ρωτήσουν την συγγραφέα Ελένη Κατσαμά για την ίδια και το βιβλίο της "Κοσμοδρόμιο", που πρόσφατα διάβασαν.1. Πότε γράψατε, κ.Κατσαμά, το πρώτο σας έργο και πώς εμπνευστήκατε το περιεχόμενό του;
Το πρώτο μου “έργο” το έγραψα όταν πήγαινα Γ΄ γυμνασίου. Ήταν ένα άτεχνο και μελό διήγημα, με ένα ολοσδιόλου ψεύτικο κρεσέντο, για έναν καθηγητή Φυσικής που τον συνέλαβαν στο σχολείο όπου δίδασκε, επειδή έκλεβε συστηματικά το καζίνο όπου έπαιζε. Ήταν μία ολοσδιόλου αληθινή ιστορία που συνέβη στο σχολείο μου. Από την ημέρα που συνέλαβαν τον καθηγητή πολύ συχνά αναρωτιόμουν τι τον οδήγησε να κάνει ό,τι έκανε, πώς να ένιωθε άραγε, και αν ο αντικαταστάτης του στο μάθημα της Φυσικής θα συνέχιζε να μου βάζει 18. Ποτέ δεν έμαθα τι απέγινε, ωστόσο έγραψα την ιστορία που διαδραματίστηκε τη βραδιά που εξαπάτησε το καζίνο, όπως την υπαγόρευσε η φαντασία μου, μ' έναν ραπιδογράφο από το μάθημα των καλλιτεχνικών. Α, και 18 στο μάθημα της Φυσικής δεν ξαναείδα ποτέ στη ζωή μου. Δικαίως...
2. Υπήρξε κάποια στιγμή στην συγγραφική σας πορεία που αποθαρρυνθήκατε;
Αποθαρρύνομαι όταν οι αναγνώστες κάποιων βιβλίων μου είναι λιγότεροι απ' όσους θα ήθελα. Αποθαρρύνομαι, επίσης, όταν οι ήρωές μου κάνουν του κεφαλιού τους, δεν με ακούν και μετά μαζεύω τα σπασμένα.
3. Θα γράφατε ένα βιβλίο το οποίο δεν θα βασιζόταν αποκλειστικά στην έμπνευσή σας, αλλά το θέμα του θα σας είχε «υπαγορευθεί» από κάποιον εκδοτικό οίκο;
Ναι, θα το έκανα εάν με ενδιέφερε το θέμα. Όταν μου αναθέτουν κάτι δεσμεύομαι, έχω ένα κίνητρο παραπάνω κι αυτό με κινητοποιεί.
4. Ποιο βιβλίο σας είναι το αγαπημένο σας «παιδί»;
Νιώθω μερικές τύψεις για τα υπόλοιπα “παιδιά” αλλά θα το πω: το παιδί Κοσμοδρόμιο είναι από τα αγαπημένα μου.
5. Ποιος ήταν ο λόγος της συγγραφής του «Κοσμοδρόμιου»;
Ήθελα να ξεφύγω από το εγώ μου κι από τον μικρόκοσμό μου, ήθελα να δω και να επικοινωνήσω τα πράγματα πιο συνολικά. Τη στιγμή που κάνω βόλτα με τους φίλους μου υπάρχει κάποιος άλλος, στην άλλη άκρη της γης ή και δίπλα μου, που ετοιμάζεται να πάει βόλτα με τους δικούς του φίλους. Κάποιος άλλος παραδίπλα μπορεί να μην έχει τη δυνατότητα να πάει βόλτα, ή να μην έχει φίλους. Τον σκέφτομαι. Τι μπορώ να κάνω γι' αυτόν που έχει λιγότερα; Που δεν έχει τις ίδιες ευκαιρίες; Που δεν έχει επιλογές; Μπορώ να γράψω γι' αυτόν.
6. Πόσο καιρό διήρκησε η συγγραφή αυτού του βιβλίου;
Ένα χρόνο.
7. Πώς καταλήξατε στην επιλογή των συγκεκριμένων χωρών για τις ιστορίες σας;
Λίγο πριν ξεκινήσω το βιβλίο έτυχε να γνωρίσω μερικούς πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους, δύο Νεοζηλανδούς, μία κοπέλα από την Κολομβία, μία άλλη από τις Η.Π.Α. Μου είπαν για τις χώρες τους, για τις συνθήκες που επικρατούν εκεί, τις δυσκολίες και τις ομορφιές. Έπειτα η μία ιστορία έφερνε την άλλη. Διάβασα βιβλία και άρθρα στις εφημερίδες, είδα ταινίες, ρωτούσα ανθρώπους που ταξίδευαν, διασταύρωνα τις πληροφορίες μου κι έτσι γεννήθηκε το Κοσμοδρόμιο. Κάθε μία από τις ηπείρους ήταν πολύ πρόθυμη για εξερεύνηση!
8. Ταξιδέψατε σε κάποιες από αυτές πριν γράψετε το βιβλίο;
Σε όλες. Με τη φαντασία.
9. Γιατί στις περισσότερες ιστορίες επιλέγετε να παρουσιάσετε αρνητικά περιστατικά της ζωής των εφήβων;
Τι νόημα θα είχε να γράψω για ευτυχισμένους εφήβους; Συχνά θυμώνω με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Η δίψα για εξουσία και χρήμα μας κάνει να χάνουμε την αγνότητά μας και την επαφή μας με την πραγματικότητα. Αυτό δυστυχώς έχει συνέπειες για όλους. Τα παιδιά και οι έφηβοι είναι πιο ευάλωτοι και πληρώνουν ακριβότερα αυτές τις συνέπειες.
10. Γράφετε κάποιο βιβλίο αυτή την περίοδο;
Είμαι έτοιμη να ξεκινήσω.
11. Πρόσφατα συναντηθήκαμε στο σχολείο μας, στο πλαίσιο του μήνα εφηβείας των εκδόσεων Πατάκη. Ποια εντύπωση αποκομίσατε από την συζήτησή μας με θέμα την ουτοπία / δυστοπία στη σύγχρονη πραγματικότητα;
Εντυπωσιάστηκα από την ορμή, το πάθος και τα επιχειρήματα κάποιων μαθητριών, απογοητεύθηκα από την απαισιοδοξία και το αδιέξοδο που δικαιολογημένα αισθάνονται.
Δεν έγραψα το Κοσμοδρόμιο για να σκεφτούμε: “Καλά είμαστε εμείς, άλλοι κοιμούνται στα σκουπίδια και δεν έχουνε να φάνε”. Το έγραψα γιατί καθένας από αυτούς τους ήρωες είναι κομμάτι του κόσμου που ανήκουμε κι εμείς.
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Σας ευχαριστούμε πολύ!
Καρατζομπάνη Χριστιάννα
Κουγιουμτζή Χρύσα
Μεταξά Αφροδίτη
Τζεφέρη Ειρήνη
Ψαράκου Σταυρούλα
μαθήτριες της Γ΄τάξης του Ραλλείου Γυμνασίου Θηλέων Πειραιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου