Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

[....] Γύρισε το βλέμμα της προς την πόρτα δίχως να περιμένει κάτι, όταν άκουσε ένα κλειδί να γυρίζει σε μια κλειδαριά στον πάνω ή στον κάτω όροφο .Μάλλον στον πέμπτο. Μια πόρτα άνοιξε, βήχας αντρικός, κάτι σαν σούρσιμο και μετά κλείσιμο πόρτας. Πανικοβληθηκε .Κι αν ο τύπος κατέβαινε από τις σκάλες; τι θα του έλεγε; Άνοιξε τέντα το παράθυρο του φωταγωγού, πέταξε τα δυο ντοσιέ στο μπαλκόνι, τεντώθηκε σαν λάστιχο και πιάστηκε από το κάγκελο. Τράβηξε το σώμα της με όλη της τη δύναμη, προσπαθώντας να μη βλέπει κάτω.[....]

Για να πιάσετε κι οι υπόλοιποι  το νόημα:

" Ύαινες--ζώα πανούργα, λαίμαργα και δολερά.[...] Από τη μια οι λύκοι, οι λίγοι, που καιγαν, σπάζαν, λεηλατούσαν, κι από την άλλη οι ύαινες, οι πολλοί, που περιμένουν υπομονετικά σε μπουλούκια να αποτελειώσουν το έργο των λύκων. Βρομερά ζώα…Ύπουλα...Επιστροφή στα βασικά ένστικτα. Θυμάσαι;


                                               Ύαινες--Φίλιππος Μανδηλαράς

Δεν υπάρχουν σχόλια: