ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑΣ "Ζωή σαν ασανσέρ"

 

Το βιβλίο του Φίλιππου Μανδηλαρά με τίτλο Ζωή σαν ασανσέρ, κυκλοφόρησε απο τις εκδόσεις Πατάκη...

Αθήνα, Μάιος-Ιούλιος 2011. Απειλή χρεοκοπίας, αγανάκτηση, ανεργία, κατήφεια, οργή, ακτιβισμός, κολεκτίβες, ανταλλακτήρια αγαθών, συναυλίες, το απρόσμενο τέλος της Έιμι Γουαϊνχάουζ, οικογενειακές υποθέσεις, απόπειρες ενηλικίωσης, έρωτες, φιλίες, απογοητεύσεις…

Μέσα σε όλα αυτά, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι συναντιούνται με τον πιο παράδοξο τρόπο την τελευταία βροχερή μέρα της άνοιξης. Ο ένας τρέχει για να φύγει από τη μιζέρια του σπιτιού του, η άλλη ακολουθεί, παρά τη θέλησή της, τον πατέρα της στις παρακινδυνευμένες ακτιβιστικές του πράξεις.

Η συνάντησή τους δε θα διαρκέσει πάνω από δύο λεπτά (κι αυτά σιωπηλά), αλλά θα τους αφήσει διψασμένους για συνέχεια. Έρωτας; Ανάγκη; Απελπισία; Θα δείξει. Αρκεί να ξαναβρεθούν…

Ένα μυθιστόρημα τρυφερό, με έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις, που έχει για φόντο μια παρέα αγανακτισμένων νέων που στήνουν μια κολεκτίβα ανταλλαγής αγαθών, ακραίες ακτιβιστικές πράξεις, μουσικές της Έιμι και μια κοινωνία που ψάχνει τον προσανατολισμό της.

Γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, με τις φωνές των δύο ηρώων να εναλλάσσονται, το μυθιστόρημα πραγματεύεται το ζήτημα της ταυτότητάς τους και της ανάγκης τους να απαγκιστρωθούν από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της οικογένειάς τους προκειμένου να αρθρώσουν τον δικό τους λόγο.

Το «Ζωή σαν ασανσέρ» αποτελεί το τρίτο και τελευταίο σκέλος της άτυπης τριλογίας που ξεκίνησε με το «Κάπου ν’ ανήκεις» και συνεχίστηκε με τις «Ύαινες», η οποία εξερευνά το ζήτημα της ταυτότητας στην κρίσιμη εφηβική ηλικία, όπου η εικόνα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του υπόκειται σε δεκάδες στρεβλώσεις, αποτέλεσμα της επιτακτικής ανάγκης του να ενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο.

• Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ......

Το Σεπτέμβριο του 2010 είχα μόλις ολοκληρώσει τις «Ύαινες» και είχα πρόθεση να γράψω ένα μυθιστόρημα εξίσου σκληρό με αυτές. Ένα μυθιστόρημα στο κλίμα των ημερών, με κυνηγημένους, φοβισμένους αλλά και αδίστακτους μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας, αδίστακτους αλλά και φοβισμένους Αθηναίους στις ίδιες περιοχές, μια κατάληψη απελπισμένων και όχι μόνο, κι έναν απαγορευμένο έρωτα.

Κι ενώ το χτίσιμο του μυθιστορήματος προχωρούσε (τουλάχιστον στο μυαλό μου), ήρθαν τα γεγονότα των αρχών του 2011 στην Αθήνα κι έκαναν πραγματικότητα την πιο φρικτή φαντασία μου. Ένας άντρας ελληνικής υπηκοότητας δολοφονήθηκε από δυο αλλοδαπούς για μια βιντεοκάμερα, στη συνέχεια εθνικιστές εισέβαλαν σε σπίτια μεταναστών και χτυπούσαν αλόγιστα οποιονδήποτε ήταν διαφορετικός ως αντίποινα, και σύντομα το κέντρο της πρωτεύουσας μεταβλήθηκε σε πεδίο μάχης…

Κάπου εκεί, εγκατέλειψα την ιστορία μου γιατί σκέφτηκα ότι όλοι εσείς, αλλά κι εγώ ο ίδιος έχουμε εισπράξει (και δυστυχώς εισπράττουμε ακόμα) υπερβολικά μεγάλες ποσότητες βίας στην καθημερινότητά μας. Δε χρειάζεται άλλο, σκέφτηκα.

Ως αντίδραση, λοιπόν, στο ζοφερό κλίμα των ημερών, αποφάσισα να γράψω ένα μυθιστόρημα φωτεινό, πρόσχαρο και τρυφερό – ένα μυθιστόρημα σαν χάδι αισιοδοξίας που θα ολοκλήρωνε την άτυπη τριλογία η οποία ξεκίνησε με το «Κάπου ν’ ανήκεις».

Το «Ζωή σαν Ασανσέρ» είναι, λοιπόν, ένα καθαρόαιμο λαβ στόρι στην Αθήνα του σήμερα. Κι όταν λέμε «Αθήνα του σήμερα», εννοούμε κολεκτίβες, ανταλλακτήρια αγαθών, ακτιβιστές, οργισμένους και αγανακτισμένους πολίτες, κοινωνία σε αναβρασμό και σε αναζήτηση προσανατολισμού.

Σε αυτό το πλαίσιο κινούνται οι δυο ήρωες, σε αυτό το πλαίσιο ερωτεύονται και σε αυτό το πλαίσιο αναζητούν ο ένας τον άλλον. Κι ας ξεχνάνε πολλές φορές σε ποιον τόπο ζούνε (και μαζί με αυτούς κι ο αναγνώστης) κι ας ξεχνιούνται στη μικρή, ολοκαίνουρια, παροδική καθημερινότητά τους… Όλοι μας έχουμε ανάγκη να βρούμε καταφύγιο σε μια μικρή, ολοκαίνουρια, παροδική καθημερινότητα. Κι ας διαρκεί όσο η επίσκεψη ενός ασανσέρ στο ρετιρέ. Κι ας γνωρίζουμε ότι μετά το ασανσέρ μπορεί και να βυθιστεί στο υπόγειο.

Θα ξανανέβει, όμως. Έτσι δεν είναι;

(Πηγή : www.i-read-i-teen.gr)

«Back to black» – το κομμάτι της Έιμι Γουαϊνχάουζ που έχει ηχογραφήσει η Χριστίνα και μέσα από αυτό τη γνωρίζει ο Στέλιος. Το κομμάτι τους.